Mijn laatste post vertelde ik jullie over mijn diagnose (reuma) en het feit dat ik maar eens moest gaan kijken hoe ik dat nu verder ging doen met het sporten.
Dat viel in het begin dus helemaal niet mee. Steeds was ik toch wel een beetje bang dat er ergens weer iets op slot zou schieten en dat ik dan weer wakker zou worden met een dikke knie en veel pijn.
Gaandeweg werd dat echter minder en ik kreeg weer vooral plezier in lopen, fietsen en zwemmen.
Natuurlijk, het gaat allemaal veel trager en ik zal nooit meer echt een toptijd scoren, maar ik ben eerlijk gezegd gewoon blij dat ik loop.
Op fora over hardlopen, zwemmen of fietsen, voel je je soms wel eens ernstig falen. Het gaat toch vooral over tijden verbeteren en als je al jaren loopt, maar je tijd verslechtert alleen maar, tja, dat is niet echt iets om over op te scheppen. Toch?
Mijn prestatiegerichte ik heeft het daar dan ook best wel moeilijk mee soms. Kom ik met mijn 5 kilometer binnen 35 minuten, hoera hoera, terwijl iemand anders meldt dat zijn streven bij de volgende wedstrijd wordt om de 5 kilometer onder de 20 minuten te lopen.
En dan is diegene ook nog volledig over de zeik als het 20 minuten en 5 seconden is.
Hell, what is wrong with you? Wees blij dat je loopt en die snelheid, dat gemak, daar kan ik alleen maar van dromen.
Zo ook gisteren. In 32.34 liep ik de 5 kilometer van de Loop door Houten. Helemaal, want er werd heel wat afgesneden, maar goed, ik loop voor mezelf, niet voor een ander.
De winnaar van de 10 kilometer liep die in 35 minuut nog iets. Onvoorstelbaar snel!
Ik was als een kind zo blij. Ik had gelopen, ik was gefinisht, ik had wel wat pijn, maar hé, ik kon nog bewegen en terwijl ik dit schrijf zijn mijn knieën en de rest van mijn lijf oké. Een geslaagde race dus.
De 10 kilometer winnaar was helemaal niet zo blij. Die had niet goed genoeg gelopen, want het was nog net boven de 35 minuten…
Ha ha ha, oh je maakt geen grapje. Nou ik vind dat dus belachelijk. Natuurlijk begrijp ik wel dat je streeft naar sneller en beter, maar leer ook eens blij te zijn met wat je kan. Er zijn zoveel mensen die heel veel moeite moeten doen voor wat jij met gemak doet. Waardeer dat eens wat meer.
En zo waardeer ik het dus, en ik zet het gevoel van niet goed genoeg presteren gewoon aan de kant, dat ik weer kan lopen. Dat ik toegejuicht werd door het publiek. Dat het een prachtige wedstrijd was in Houten en vooral: Dat ik de wedstrijd uitgelopen heb!
En ik denk even aan al die mensen die dat niet kunnen. Ik ga dan wel als een slak, maar ik loop wel!
Run Eat Relax Repeat 
Gelijk heb je hoor! Ik liep vorige week een 10km loop. Het was veel te warm. De snelle lopers gingen me links en rechts voorbij. En ik eindigde nog net niet als laatste. Mijn blaas liet me in de steek (eugh!). Maar weet je wat echt belangrijk was: Ik heb van elke kilometer genoten. Ik had plezier! Fuck all die tijdrenners…. ik wil volgende week ook nog kunnen rennen. En de maand erna ook nog. Dus loop ik twee keer zo langzaam als de eerste vrouwelijke finisher. So what? Voor mijn doen was het een overwinning. Afschuwelijk dat het lichamelijke gedeelte je zo in de steek laat, maar geestelijk weet je het gezond op te pakken! Goed gedaan!
LikeGeliked door 1 persoon
Goed dat je dit aanstipt. Ik ben namelijk zo’n zeurpiet die ontevreden is als ze bij heet weer en onderbroken nachten de 10 km niet onder de 45 minuten loopt. Ik ben helaas een streber. Maar gelukkig ook een streber die het weer snel los kan laten. Het is goed om mij weer eens te realiseren dat ik inderdaad erg blij mag zijn dat ik in goede gezondheid mag lopen. Sterkte met de reuma en geniet zoveel mogelijk van het lopen!
LikeGeliked door 1 persoon
10 km in 35 minuten? Wáaat? Ik doe 35 minuten over 5 km. Ik kan me ook altijd dood ergeren aan mensen die dan ontevreden zijn over hun run. Uiteraard snap ik de drive wel hoor maar komop je loopt hem maar even toch! Jij mag super trots zijn dat dit je gelukt is!!!! Goed gedaan 🙂
LikeGeliked door 1 persoon