Ik ben absoluut geen make-up troela. Jezelf opmaken vind ik eerlijk gezegd ronduit vervelend. Het moet goed gebeuren en niet te veel en niet te weinig en zeker als je veel sport kun je van make-up behoorlijk last hebben. Persoonlijk hou ik het alleen bij mascara en heel soms wat lipstick.

En dat is niet omdat ik dat zo graag wil, maar omdat ik als natuurlijk roodharige anders gewoon geen ogen heb.

Vreselijk als ik die kinderfoto’s van mezelf zie. Ik heb gewoon geen wimpers, nou ja, ik heb ze natuurlijk wel, maar je ziet ze niet. Net als mijn wenkbrauwen. Alleen in het hoogste van de zomer, als alles gebleekt is door de zon, maar dan lijk ik eerder op Sinterklaas dan dat ik er mooie ogen van krijg. Mijn moeder noemde het vroeger ook wel varkenswimpertjes. En bedankt…

Maar een beetje gelijk had ze wel, dus zodra ik de leeftijd had bereikt dat mascara binnen handbereik lang begon ik het te gebruiken en het ging er alleen af onder de douche of als ik ziek was. Sterker nog, als ik geen mascara droeg, dat gebeurde nog wel eens in de tijd dat ik pas kinderen had (tijdgebrek), dan vroegen mensen me of ik soms ziek was.

Zonder zichtbare wimpers missen je ogen gewoon uitdrukking en daarom was ik blij met mascara. Maar met sporten, hardlopen vooral, is mascara behoorlijk irritant, vooral als het regent of als je je zo inspant dat je transpireert. Of zwemmen met mascara, nou, je ziet er al snel uit als een zombie met die zwarte kringen om je ogen. Zelfs waterproof mascara is daar maar nauwelijks tegen bestand.

Groot was dus mijn blijdschap toen ik hoorde van Wimper Extensions. Voor altijd een mooie stevige blik, prachtige dikke lange wimpers en dat allemaal zonder mascara. Nou, dat wil elke vrouw toch? Ik in elk geval wel. Dus zo maakte ik een afspraak met Roos Gussenhoven van Schoonheidssalon Ayubowan in Houten. Ik kon de volgende dag al terecht.

Tot mijn afschuw moest ik die dag met compleet schoongemaakte wimpers over straat, aangezien de extensions regelrecht op je eigen wimperhaartjes worden gelijmd. Elke wimperhaar krijgt een dikker langer haartje opgeplakt die, afhankelijk van je eigen wimpercyclus en verzorging, 3 tot 6 weken blijft zitten. Je kunt dus alleen extensions nemen als je wimpers hebt, voor mensen zonder wimperharen (bijvoorbeeld door chemo of haarziekte) is dit helaas geen optie.

De salon van Roos is zeer comfortabel en gezellig. Het ruikt er lekker en het voelt meteen prettig. Ook Roos zelf is een aangename, vriendelijke verschijning. Ze legt me duidelijk uit wat er gaat gebeuren en even later lig ik op de behandeltafel waar ze begint met strips onder mijn ogen over de onderste wimperranden heen te plakken.

Dit om te voorkomen dat de oogleden aan elkaar vast gaan plakken. Ze gebruikt lijm die in een seconde droogt, dus dit is een belangrijke stap.

Nadat ze dit heeft afgerond en ik gewend ben aan de pleisters (het voelt heel even best naar, alsof het in je oog zit, maar als je rustig blijft is dat zo over) begint ze met de haartjes te plakken. De haartjes zijn er in vele maten en ze heeft eerst gemeten welke bij mij het beste passen. De haartjes mogen niet meer dan de helft zo lang zijn als je eigen wimpers, omdat je oogleden anders gaan hangen.

Omdat ik ‘al’ 44 bent kies ik zelf voor niet al te weelderig resultaat. Ik vind het vooral belangrijk dat mijn wimpers beter zichtbaar zijn, ze hoeven niet per se om mijn wenkbrauwen heen te krullen. Zo’n poppengezichtje zie ik zelf echt niet zitten en daarbij is het een feit dat oudere vrouwen nou eenmaal niet meer zulke lange wimpers hebben (over het algemeen) als jonge meisjes.

Roos is ongeveer een uur bezig met plakken, maar de tijd vliegt. We praten echt over van alles en nog wat en het klikt erg goed tussen ons. Dat is voor mij in ieder geval voorwaarde om hier ooit nog terug te komen, want iemand ligt toch ruim een uur aan je gezicht te pielen en als je je dan dat hele uur opgelaten of ongemakkelijk voelt, dan denk ik dat dat veel te veel spanningen geeft. Niets van dat alles dus, Roos is supergezellig en enthousiast en ondertussen werkt ze lekker door.

Na een uurtje mocht ik dan eindelijk het resultaat bekijken en geloof me, dat is heel spannend. Tenslotte weet je nooit of het ook echt mooi is geworden… Maar dat was het! Ik was eigenlijk direct tevreden, er moesten nog wat haartjes goed gekamd worden, maar het resultaat was gewoon perfect en supernatuurlijk! Aan niets was te zien dat dit niet mijn eigen wimpers waren.

2 Dagen moest ik de wimpers droog houden en dat was niet zo heel moeilijk. Verder mogen er geen producten met olie gebruikt worden. Inmiddels heb ik al hardgelopen met mijn nieuwe wimpers, in de pijpenstelen regen zelfs, ik heb er mee gedoucht, geslapen, oogschaduw op gehad en de wimpers houden het prima.

Het enige minpunt was dat ik 2 dagen lang een vreselijke hoofdpijn had en ook echt heel moe was rond mijn ogen. Het kan natuurlijk toeval zijn, maar zelf denk ik dat mijn ogen echt moesten wennen aan het gewicht van de wimpers, ook al is dat helemaal niet veel, voor je oogleden is dat gewicht natuurlijk aanzienlijk vermeerderd.

Maar dat is het waard! Ik ben superblij met mijn mooie wimpers. Ik kan ze laten uitgroeien, dan zijn ze over een maand of 2 helemaal verdwenen, of ik kan ze laten bijvullen zo eens in de 3 weken. Ik denk vooralsnog dat ik voor het laatste ga. Misschien dat ik er dan ook meteen een manicuurtje tegenaan gooi…

De kosten van deze extensions waren 55 €uro, maar dit kan afhankelijk van de salonkeuze, gebruikte haren en haarlengte oplopen tot 120 €uro. Bijvullen kost meestal zo rond de 25 €uro.