Als je mij vraagt welke sporter ik bewonder dan vind ik het nog niet zo eenvoudig om iemand te kiezen, maar evengoed is er toch wel één persoon die ik dan wel even bij jullie op wil hemelen.

Ik ben namelijk echt verkikkerd op de keeper van het Amerikaanse voetbalelftal, Tim Howard.

Als je als vrouw een foto van deze stoere vent bekijkt dan zal je dat niet echt verbazen. Oké, je kunt niet van tatoeages houden of een hekel hebben aan baarden (hij heeft soms een hele lange baard), maar dat afgetrainde lichaam zal maar weinig vrouwen niet kunnen bekoren vermoed ik.

Dat is echter niet het enige en zeker niet het belangrijkste wat ik aantrekkelijk vind aan Tim. Het meest aantrekkelijke van deze man vind ik namelijk zijn houding en kijk op het leven, die zo overeenkomt met mijn eigen visie.

Net als ik ‘lijdt’ Tim namelijk aan het Syndroom van Gilles de la Tourette en laat hij zich daar zeker niet door beperken, maar ziet hij het eerder als een pluspunt in zijn leven en Dè Reden waarom hij zo’n ontzettend goede keeper is geworden.

Want ja, Tim heeft tijdens de laatste WK meer doelpunten achter elkaar voorkomen dan welke keeper dan ook. Hij is dan ook verkozen tot sportman van het jaar 2014.

Naast dit alles is hij een vriendelijke, lieve man die met liefde voor zijn dochter en zoon zorgt en het land doorreist om kinderen met Tourette moed in te spreken en anderen meer kennis te geven over dit Syndroom.

Hij vertelt mensen ook dat je meer leert van mislukkingen dan van je successen, waardoor mensen zonder hoop toch weer in zichzelf leren geloven. Hij zet zich in voor goede doelen als bijvoorbeeld PETA (anti-bont) en schrijft ondertussen een bestseller over zijn als keeper, The Keeper (duh).

Het mooist van al vind ik echter dat hij net als ik, als hij de keuze zou krijgen, niet zonder zijn Tourette zou willen leven en ervan overtuigd is dat hij zonder Tourette nooit zo goed en vastberaden zou zijn geworden als hij nu is.

Helemaal bijzonder is dat hij op de top van zijn carrière een pauze inlast en daarmee zijn zuurverdiende plek in het nationale elftal opgeeft, omdat zijn kinderen hem nodig hebben. Kijk, dan ben je in mijn ogen pas een echte stoere vent!