Afgelopen maandag was een prachtige dag.

Niet alleen omdat het echt mooi lenteweer begint te worden de afgelopen dagen, maar ook omdat ik op die dag precies een jaar gestopt was met roken.

Gek hoe je sommige dingen nooit vergeet; je trouwdag, de geboorte van je kinderen en de dag dat je definitief stopte met roken.

Want ja, dat is echt een wedergeboorte. Een tweede kans op een gezond leven, zelfs al heb je jaren van dat leven weggepaft. Er zijn dagen dat ik ontzettend boos ben op mezelf. Dat ik zoveel jaren van mijn leven verspild heb met paffen, paffen en nog eens paffen.

Ging ik ergens heen: Wacht, eerst even een sigaretje. Stond ik net naast mijn bed, eerst een peuk, gingen we met het gezin weg, moest ik eerst nog een peuk roken en zat ik, stinkend als een asbak voor de rest van het gezin, al balend in de auto omdat ik het komende uur niet kon roken.

BE-LA-CHE-LIJK! Bedankt pa en moe, dat jullie me dat hebben meegegeven. Dat ik als baby al een zware roker was, omdat jullie zo nodig in mijn buurt moesten paffen en daarom gewoon met rokende peuken boven mijn wiegje hingen. Leuke babyfoto’s met een pakje Van Nelle op de tafel bij de kinderwagen. Hoe sneu!

En ik was nog zo stom dat ik mijn kinderen hetzelfde domme voorbeeld gaf. Oké, ik rookte dan wel alleen buiten, maar toch… Stom is stom en roken, dat is wel een van de stomste dingen die een mens kan doen en dat heb ik dan ook nog eens bijna 25 jaar volgehouden. Hoe stom kun je zijn?

Maar goed, uiteindelijk ben ik nu dan toch ouder en wijzer geworden, want dat gebeurt me dus nooit meer. Iemand zei onlangs: Zeg nooit nooit. Er kan iets ergs in je leven gebeuren en dan… Nou, zoals ik er nu over denk is beginnen met roken wel zo’n beetje het allerergste wat er in mijn leven zou kunnen gebeuren.

Soms droom ik bijvoorbeeld dat ik weer rook en als ik dan wakker word voel ik me zo’n stumper en zo zwak en mislukt. Tot ik me zielsgelukkig besef dat het een nachtmerrie was. Pfew. Gelukkig, ik ben niet mislukt!

Stoppen met roken is niet alles wat er is gebeurd in het afgelopen jaar.

Doordat ik stopte met roken kreeg ik zoveeeeeeeeeeeeeel tijd de hele dag dat ik besloot dat ik iets moest gaan doen en dus begon ik met lopen. In het begin kon ik nog geen 50 meter rennen en dan lag ik al naar adem te snakken als een vis op het droge.

Maar ik hield vol (dankzij Evy) en tegenwoordig loop ik 30 tot 40 kilometer per week! Daarnaast skate ik nog, fiets ik op de Tacx (binnenkort naar buiten!) en ben ik over het algemeen veel actiever. Als ik ergens heen moet vind ik 5 kilometer fietsen niet ver meer. Alles is veranderd en zo ook mijn kijk op afstanden en activiteiten.

Mijn voeding heb ik ook aangepast. Ik wilde absoluut niet nog dikker worden dan ik al was. Nee, echt heel erg dik was ik niet, maar wel te zwaar en elke kilo erbij zou er echt één teveel zijn. Dus ik zette de Fatsecret app op mijn mobiel en vanaf dat ik dat deed viel ik zelfs af.

Het afgelopen jaar ben ik dus niet alleen gestopt met roken, ik ben ook nog eens bijna 20 kilo afgevallen!

Ik drink geen alcohol meer, ik eet weinig brood, ik maak mijn eigen graanrepen, energiemuffins en probeer allerlei gezonde nieuwe voedingsmiddelen uit. En sjongejonge wat voel ik me gezond. En niet geheel onbelangrijk, ik zie er ook veel beter uit dan vroeger. Mijn huid en haar zijn glanzend en gezond, mijn ogen stralen, mijn hoofd voelt relaxed en boven alles: Ik ruik ook lekker fris!

Al met al een topjaar dus en ik voel me gelukkig, zo gelukkig dat ik voor het eerst in jaren geen winterdip heb gehad, de hele dag haast euforisch ben, bijna geen last meer heb van mijn Tourette en ik tegen iedereen die het maar wil horen (alleen als ze het willen dus!) vertel over hoe ik het allemaal gedaan heb en nog doe.

En dit weekend loop ik mijn eerste wedstrijdje in Utrecht. Een kleintje nog, gewoon om te ervaren hoe het is, maar mijn streven is om uiteindelijk ooit een marathon te lopen. Nou, daar had ik een jaar geleden echt nooit aan durven of kunnen denken!