Afgelopen weken liep, fietste en skatete (?) ik mezelf een beetje voorbij. Sporten kan zo verslavend zijn dat je af en toe behoorlijk doorslaat in je ‘ding doen’. Alles is ook leuk en zeker als het weer een beetje mee zit en je body alles aan kan, dan kun je jezelf soms amper een halt toeroepen. Gáááán.

Op een gegeven moment liep ik zonder er nog over na te denken 30 tot 40 kilometer per week, daarbij had ik het fietsen op de Tacx (apparaat waar de fiets binnen op kan, een zogenaamde rollerband) opgepakt zodat ik alvast kan oefenen met die rare schoenen voor als ik straks buiten fiets.

Maar dat was nog lang niet alles. Ik ging zodra het maar even droog was meteen op de skates de buitengebieden in. Skaten gaat makkelijker dan lopen, het is heerlijk om zo door het landschap te zoeven en voor je het weet heb je er in 1 rondje al 15 kilometer op zitten.

Natuurlijk kreeg ik daar alleen maar meer energie van, maar af en toe zat ik zo halverwege de middag met mijn ogen op mijn knieën, batterijtje ineens leeg… Ik ging steeds vaker vroeg naar bed. Om dan toch niet echt te kunnen slapen, want God wat heb ik een ENERGIEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!

Langzamerhand begon mijn knie een beetje te sputteren. Niet echt heel ernstig en niets wat niet met een beetje detraining opgelost kan worden, maar toch. Even niet hardlopen dan maar.

Nou, dan skaten we toch gewoon wat meer? Nee dus. Dat doen we dus niet! Morgen mag ik weer van mezelf, maar vandaag doe ik dus gewoon eens even helemaal niks. Gewoon, omdat het geen verplichting is om elke dag te sporten. Klaar.

Vandaag is dus mijn rustdag en ik doe dus niks.

Nou ja… Niks… Wat betreft sport dan, want, als moeder doe je gewoon nooit NIKS, dat is onmogelijk. Er moet was gedaan worden, er moet een kind naar school gebracht worden. Ik rommelde in de bak bij de LIDL want daar hadden ze een geweldige aanbieding op het gebied van hardloopkleding.

Ik moest weer terug naar de LIDL, omdat die aanbieding echt voor mij totaal zinloos was, de maten leken wel opgerekt, dus alles was te groot. Ik was toch in de stad, dus kon ik meteen wel even naar de XENOS om daar eens even te kijken naar leuke Paasdingetjes. Nou vooruit, daar ook weer ingeslagen.

Er moet gestofzuigd worden of was het nou gezogen, er moet opgeruimd worden, sjongejongejonge wat is het hier een zwijnenstal, dat dat allemaal gewoon doorgaat terwijl ik dat niet eens in de gaten had. Ik zat echt helemaal in mijn hardloopmodus en heb het stof behoorlijk op laten stapelen.

Er moeten veel te groot geworden kleren uitgezocht worden en ook te klein geworden kleertjes van de meiden, hup naar de Kringloop er mee. Nog even rondsnuffelen, altijd feest daar. De tuin ziet er ook niet uit en het is toch mooi weer, dus laat ik die meteen ook maar even aanpakken en zometeen kan ik nog wel even… HOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!

Ik zou toch niks doen? Dat ga ik nu dan ook even echt doen.

Tenminste, nadat ik dit blog heb geschreven, gepost en gedeeld.

Have fun people. Het leven is mooi en Rust is ook training. Ik moet dat nog even goed in laten werken en in mijn systeem programmeren. Rust nemen wanneer het nodig is, is misschien nog wel moeilijk dan beginnen met hardlopen!